کد مطلب:166220 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:297
شهادت علی بن حسین
90) ابومخنف گفت: زهیر بن عبدالرحمن بن زهیر خثعمی نقل كرد: آخرین فرد باقیمانده از یاران حسین سوید بن عمرو بن ابی المطاع خثعمی بود. راوی گفت: نخستین كشته از فرزندان ابی طالب در آن روز علی اكبر پسر حسین بود كه مادرش لیلی دختر ابی مرة بن عروة بن مسعود ثقفی بود. وی به دشمن حمله می كرد و می گفت:
من علی پسر حسین بن علی هستم.
به خدای كعبه سوگند ما به پیامبر نزدیك تریم.
قسم به خدا كه پسر زنازاده نمی تواند بر ما حكومت كند.
راوئی گفت: وی بارها حمله كرد، مرة بن منقذ بن نعمان عبدی لیثی او را دید و گفت: گناه عرب بر گردنم باشد اگر این بار چون گذشته به ما حمله كرد، پدرش را به عزایش ننشانم وی بار دیگر با شدت، و شمشیر بدست حمله كرد مرّة بن منقذ مقابله كرده و با نیزه او را زد و به زمین انداخت. افراد سپاه او را محاصره كرده و با شمشیر تكه تكه كردند.
91) ابومخنف گفت: سلیمان بن ابی راشد از حمید بن مسلم ازدی نقل كرد: آنروز با گوش خود از حسین شنیدم كه می گفت: ای پسرم خدا بكشد قومی را كه ترا كشتند!چقدر بر خدای بخشنده جسارت كرده و حرمت رسول خدا را دریدند! بعد از تو دنیا ارزش زندگی ندارد. راوی گفت: می دیدم كه زنی با سرعت بیرون آمد. میل اینكه
خورشید طلوع كند و بانگ می زد: ای برادركم!ای برادرزاده! راوی گفت: پرسیدم او كیست؟ گفتند: این زینب دختر فاطمه فرزند رسول خدا (ص) است. آمد و بر روی بدن علی اكبر افتاد. حسین به سوی او آمده و دستش را گرفت و به خیمه برد. آنگاه با جوانانش به سراغ علی اكبر رفت و گفت: برادرتان را بردارید. او را از محل قتلگاهش برداشتند و جلوی خیمه ای كه در مقابل آن می جنگیدند، گذاشتند.
راوی گفت: سپس عمرو بن صبیح صدّائی تیری به سوی عبداللَّه بن مسلم بن عقیل انداخت كه دست او را بر پیشانیش دوخت. بگونه ای كه نمی توانست آنرا حركت دهد سپس تیر دیگری انداخت كه قلب او را شكافت. آنگاه مردم كوفه از هر طرف هجوم آوردند و عبداللَّه بن قطبة طائی نبهانی بر عون بن عبداللَّه بن جعفر بن ابی طالب حمله كرده و او را كشتند. عامر بن نهشل تیمی بر محمد بن عبداللَّه بن جعفر بن ابی طالب حمله كرد و او را كشت. راوی گفت: عثمان بن خالد بن اسیر جهنّی و بشر بن سوط همدانی قابضی بر عبدالرحمن بن عقیل بن ابی طالب حمله كرده و او را كشتند. عبداللَّه بن عزرة خثعمی تیری به سوی جعفر بن عقیل بن ابی طالب انداخته و او را كشت.
من علی پسر حسین بن علی هستم.
به خدای كعبه سوگند ما به پیامبر نزدیك تریم.
قسم به خدا كه پسر زنازاده نمی تواند بر ما حكومت كند.
راوئی گفت: وی بارها حمله كرد، مرة بن منقذ بن نعمان عبدی لیثی او را دید و گفت: گناه عرب بر گردنم باشد اگر این بار چون گذشته به ما حمله كرد، پدرش را به عزایش ننشانم وی بار دیگر با شدت، و شمشیر بدست حمله كرد مرّة بن منقذ مقابله كرده و با نیزه او را زد و به زمین انداخت. افراد سپاه او را محاصره كرده و با شمشیر تكه تكه كردند.
91) ابومخنف گفت: سلیمان بن ابی راشد از حمید بن مسلم ازدی نقل كرد: آنروز با گوش خود از حسین شنیدم كه می گفت: ای پسرم خدا بكشد قومی را كه ترا كشتند!چقدر بر خدای بخشنده جسارت كرده و حرمت رسول خدا را دریدند! بعد از تو دنیا ارزش زندگی ندارد. راوی گفت: می دیدم كه زنی با سرعت بیرون آمد. میل اینكه
خورشید طلوع كند و بانگ می زد: ای برادركم!ای برادرزاده! راوی گفت: پرسیدم او كیست؟ گفتند: این زینب دختر فاطمه فرزند رسول خدا (ص) است. آمد و بر روی بدن علی اكبر افتاد. حسین به سوی او آمده و دستش را گرفت و به خیمه برد. آنگاه با جوانانش به سراغ علی اكبر رفت و گفت: برادرتان را بردارید. او را از محل قتلگاهش برداشتند و جلوی خیمه ای كه در مقابل آن می جنگیدند، گذاشتند.
راوی گفت: سپس عمرو بن صبیح صدّائی تیری به سوی عبداللَّه بن مسلم بن عقیل انداخت كه دست او را بر پیشانیش دوخت. بگونه ای كه نمی توانست آنرا حركت دهد سپس تیر دیگری انداخت كه قلب او را شكافت. آنگاه مردم كوفه از هر طرف هجوم آوردند و عبداللَّه بن قطبة طائی نبهانی بر عون بن عبداللَّه بن جعفر بن ابی طالب حمله كرده و او را كشتند. عامر بن نهشل تیمی بر محمد بن عبداللَّه بن جعفر بن ابی طالب حمله كرد و او را كشت. راوی گفت: عثمان بن خالد بن اسیر جهنّی و بشر بن سوط همدانی قابضی بر عبدالرحمن بن عقیل بن ابی طالب حمله كرده و او را كشتند. عبداللَّه بن عزرة خثعمی تیری به سوی جعفر بن عقیل بن ابی طالب انداخته و او را كشت.